Meedoen is belangrijker dan overwinnen

‘Ja hallo, zet ik eindelijk de stap om hulp te zoeken. Kom ik eerst op een wachtlijst voor een groep waar ik aan twijfel of die überhaupt wat kan betekenen’.

Dit was terugkijkend op mijn eerste ervaring met de ggz wel mijn eerste reactie. Ik had lang op mijn tenen gelopen. Veel hooi op de vork genomen, omdat ik wilde laten zien dat ik ondanks dat mijn studies niet goed verlopen waren ik echt wel wat kon. Zo stortte ik mij volledig op mijn werk in de supermarkt en de studie ernaast. Hierdoor liep mijn stresslevel steeds maar op.

Ik ontdekte in die tijd dat blowen me daarbij wat hielp in ontstressen. Ik schaamde me daar wel voor en dit gaf uiteindelijk nog meer stress. Toen ik abrupt stopte met blowen kwamen alle psychische stressreacties pas echt los. Ik kon niet meer slapen, daardoor ging mijn werk achteruit. En gezien mijn perfectionisme en hoge eisen die ik aan mezelf gaf nam daardoor de stress en faalangst alleen maar toe. Tot ik totaal verdwaasd rondliep en me bij de huisarts melde. Die stuurde me door naar de ggz en toen mocht ik wachten. Dat liep gierend uit de klauwen, omdat ik naast de boodschap van wachten geen ondersteuning kreeg. Het liep dusdanig op dat ik uiteindelijk zelfs opgenomen werd op de psychiatrische afdeling.

Dit had nooit zover hoeven komen als ik direct gehoord was in mijn vraag tot ondersteuning in slaap en weer naar mijn werk kunnen. Een goed overzicht van adviezen op ontspanning en slaaphygiëne had zo veel verschil kunnen maken. En al was het maar een uurtje per dag naar mijn kunnen. Dat had zoveel voldoening gegeven.

Hoe ik dit zo zeker weet is, omdat ik 14 jaar later (het voorgaande was in 2006) eenzelfde situatie had. Oplopende stress door life-events gaf dezelfde klachten. Niet slapen, blijven piekeren en (faal)angst. Met de kennis van toen en het geleerde van mijn werk als ervaringsdeskundige heb ik tijdig de juiste hulp gezocht. Ik kreeg de adviezen mee ter ontspanning en wat medicamenteuze ondersteuning. En ik hield contact en verbinding met mijn werk en ging zodra mogelijk weer beginnen met koffie drinken daar en kleine werkzaamheden. Hierdoor duurde deze periode van overmatige stress veel korter dan in 2006 en kon ik snel mijn ding weer doen.

Ik zeg ook altijd: ‘Meedoen is belangrijker dan alleen de klachten overwinnen’. Blijf zoveel als mogelijk in de rollen die je hebt in werk, sociaal en maatschappelijk en vindt jouw eigen manieren van ontspanning om overmatige stressreacties voor te zijn.